Partir, c'est mourir un peu,
C'est mourir à ce qu'on aime
Om te kunnen vertrekken, moet je kunnen loslaten. De gymclub loslaten, waar ik 40 jaar deel heb uitgemaakt van de leiding en het bestuur, was niet eenvoudig. De kinderen en ook de oudere gymnasten hebben het mij echter met een fantastisch afscheid wat makkelijker gemaakt. Dus langs deze weg : nogmaals hartelijk bedankt voor de vele "kunstwerken" (die ik voortaan allemaal in "Fabiola" bewaar) en de leuke cadeautjes.
De rondel de l'adieu van Haraucourt vervolgt met :
On laisse un peu de soi-même
En toute heure et dans tout lieu
Met deze gedachte en een gerust hart laat ik 'mijn' gymclub in goede handen achter.
vrijdag 20 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hopelijk heb je Zondag een prachtige wind in de zeilen om samen met Jenny richting Frankrijk te vertrekken ,
helaas zal ik er niet bij kunnen zijn ( wegens werk )om jullie uit te wuiven
daarom langs deze weg maak er samen een toffe reis van!!!!!
Hakuna Matata
groetjes
Nancy en Luc
Een reactie posten