25 juli

In alle vroegte verlaten we Whitby, we hebben dan ook een lange tocht voor de boeg.
In totaal zullen we 12u30 nodig hebben om Grimsby te bereiken. In dezelfde tijdsspanne ben je met de wagen, vanuit Oostende, over de Spaanse grens. Toch gaat de vergelijking niet helemaal op – varen is heel wat rustiger. Vooral op een dag als vandaag, zonder wind en op een platte zee, als de ganse reis op de motor gaat. Alles wat je te doen hebt is uitkijken voor scheepvaart en kreeftenpotten en de capriolen van de fauna te bewonderen. Wij kunnen steeds weer genieten van jan van genten die als bommen in zee duiken, van papegaaiduikertjes die er klapwiekend over de golven vandoor gaan om dan toch nog snel onder te duiken of van een sporadische zeehond of dolfijn die even komt kijken naar wat er daar nu boven hun hoofd zwemt.
Je gelooft het niet, maar wanneer wij goed en wel de Humber zijn opgedraaid, begint het weer te waaien van jewelste. Omdat die wind dan ook nog eens tegen de sterke vloedstroom instaat, staat er op 1 2 3 een knobbelzeetje, waarvan wij doorpekeld raken.
Bij aankomst is er buiten een paar zatlappen in de clubbar, niemand meer te vinden. Van het zatte broederschap mogen we tot morgenochtend aan het fuel ponton blijven liggen.
Wij zijn lang genoeg in span geweest om niet verder te discussiëren – morgen zien we wel weer verder.