donderdag 15 juli 2010

Donderdag 15 juli

Morgenstond geeft goud in de mond ???
5u30 : de wekker loopt af en we duiken gezwind het bed uit. We hebben besloten dat Edingburgh de verste bestemming van deze reis wordt en vandaag keren we terug naar Eyemouth. Het vroege uur heeft alles te maken met het getij : zo lang mogelijk stroom mee en ruim voor laag water aankomen.
5u32 : we duiken terug het bed in – door de dikke mist zien we geen tien boten ver.
6u30 : tweede poging. Het zicht is beter : nog gene vetten maar toch voldoende. Deze keer zetten we door, forceren een versnellingske en varen reeds om 7u10 de haven uit.
Met de mist gaat het af en aan : nu eens zien we geen 200m in de ronde, dan weer verbeterd het zicht tot een meer comfortabele toestand. Rond 10 uur is hij dan grotendeels opgetrokken, maar een uur later krijgen we een plensbui op onze nek – toch sportief hé dat zeilen, dat je dit allemaal mag meemaken !
Nu ja, het voordeel is dan weer dat de wind krimpt en wat aantrekt, zodat we met halve wind toch nog goeie voortgang maken tegen de stroom die ondertussen gedraaid is. Ik ben content en dat is natuurlijk stom, stom, stom. Iedere zeiler weet toch dat je niet om wind mag vragen. Ik had het kunnen weten : de wind trekt steeds verder aan en het laatste uur worstelen we met meer dan 30 knopen. En wat dat betekent weet ook elke zeiler : alles wat niet vastligt begint aan een eigen vliegend leven en elk touw dat niet opgeschoten of aangehaald is krijg je ofwel met een zweepslag tegen je hoofd of draait zich ergens rond.
Rond drie uur mogen we ons zwaar weer aanlegkunsten nog eens tonen. Ik ben er niet rouwig om dat de helpende handen reeds klaarstaan.
Er is op één of andere manier blijkbaar geen lijn te trekken op het weer. Wij maken nu al voor de derde keer mee dat werkelijk alle bronnen er neffens kloppen. Vreemd.

Geen opmerkingen: