Amble : 5, 6 en 7 juli

We hebben op onze laatste nacht te Blyth geen oog toegedaan. Het containerschip dat hier binnengelopen was, diende hoognodig midden de nacht gelost te worden. En dit ging gepaard met hééél wat kabaal ! Enfin, nu we toch wakker waren zijn we dan maar ‘au krieke du jour’ naar Amble gevaren dat zo’n kleine 16 mijl verder naar het noorden ligt. De voorspelde 3 à 4 werden uiteindelijk 5 à 6 en met uitschieters van 28 knopen werd het toch nog een pittig tochtje.
In Amble werden we buitengewoon goed ontvangen door een zeer behulpzame havenmeester – een meevaller van een marina, vooral omdat we van hieruit van plan waren één en ander te bezoeken.
Eerst zijn we naar het historisch plaatsje Warkwarth gewandeld, een mooie wandeling langs de Coquet rivier. De historische bezienswaardigheden zijn er legio : het kasteel, de oude kerk, de voetgangersbrug en verder langs de rivier de hermitage, een in de rots uitgehouwen kapel. Jammer genoeg konden we die niet bezoeken omdat ze maar een tweetal dagen voor bezoekers open staat en we op de verkeerde dag daar waren.
’s Avond verbroederen we met Clive en Chris van de Zigzu, uit Grimsby. We spoelen alle politieke en andere problemen van zowel Engeland als België door met bier en whisky – wat kan een mens van een geslaagde avond aan boord van zijn bootje, nog meer wensen ?
Daarna zijn we met de bus naar Alnwick geweest. Ook hier troffen we een prachtig oud stadje. Barter books, één van de grootste tweedehands boekhandels van de UK viel wat tegen met maar 2 m² nautische boeken, maar was anders zeker het bezoeken waard. Ook het kasteel en de prachtige tuinen ogen zeer mooi, maar je moet diep in de geldbeugel tasten, voor je hier binnenkomt. We hebben zoveel mogelijk gesjoemeld om zo veel mogelijk gratis te zien (wij zijn nochtans geen Hollanders, maar het moet ergens stoppen) en zo beleefden we toch weer eens een prachtige dag. Met het geld dat we aan entrees gespaard hebben, hebben we dan maar een paar typisch Engelse pubs bezocht – kwestie van cultureel toch nog iets mee te pikken.
Hoewel de wind voor het ogenblik nog zijn liedje in de stagen zingt, belooft de voorspelling voor morgen beterschap en dan kunnen we naar Eyemouth – Scotland at last!

Zondag 4 juli liggen we verwaaid – gale 8 to severe gale 9 is niet echt wat we graag hebben. Ook Las en Heidi van de Pat Panick uit Nieuwpoort, zijn hier ondertussen binnengelopen om even te schuilen. De kennismaking verloopt aangenaam, bijna spijtig dat ze dezelfde avond alweer verder trekken – de werkende mens heeft immers minder tijd dan de gepensioneerde ;-)

Zaterdag 3 juli

Vandaag zijn Jules en Lea terug naar huis vertrokken. We hebben een leuke tijd samen doorgebracht. Omdat we over een auto beschikten, konden we wat meer van het achterland bezoeken. Zo hebben we een leuke dag doorgebracht in York – een prachtige middeleeuwse stad – en zijn we de volgende dag de historie ingedoken met een bezoek aan Hadrians Wall en één van zijn Romeinse forten. Tweemaal indrukwekkend, elk op hun eigen manier.
Ondertussen zijn Jenny en ik ook verder getrokken naar Blyth, de basis van de Royal North Humberland Yacht club. Zij hebben hun clubhuis in een oud lichtschip – erg charmant.

27 juni : naar Hartlepool

Hoe we ook rekenen, het komt niet uit : we moeten rekening houden met het draaien van de brug in Whitby, de hoogte van het tij in Whitby, de draaiuren van de sluis te Hartlepool, gecombineerd met de diepte van het aanloop kanaal. Ofwel zijn we te vroeg, ofwel te laat. In de ‘Big Mac’ vinden we echter een zinnetje, dat je voor een short stay terecht kunt in Victoria Harbour, de commerciële haven van Hartlepool. Dat verandert de zaken – we nemen de laatste brug van 7 uur ’s morgens en stomen wreed op ’t gemak naar Hartlepool. Je raad het nooit : er is weer eens geen wind of telt 1,4 knoop recht op kop ook mee ? Zo’n kleine vijf uur later mogen we na wat gepalaver met de verkeersleiding de Victoria Haven binnen. We pikken een plaatsje aan een vrije stijger in de kleine marina die daar ondergebracht is. Alle leden van de plaatselijke jachtclub zijn buitengewoon vriendelijk. Eén voor één komen ze ons vertellen dat we welkom zijn en dat we op de plaats liggen van een grote rode vissersschuit. Wij doen telkens alsof het de eerste keer is dat we dat horen. Uiteindelijk komt de visserman toch niet opdagen en kunnen we gewoon blijven liggen tot er genoeg water staat om naar Hartlepool Marina te lopen. Eind goed al goed – omstreeks half drie liggen we vast achter de sluis en kunnen we beginnen met de boot af te spuiten (het zand dat we in Oostende geladen hebben, kappen we hier over boord) en Hartlepool te verkennen. Morgen komen de vrouwtjes, we genieten van onze laatste vrije momenten (grapje – haha).

26 juni

Een rustdag vandaag. Eerst vullen we water en mazout bij en dan gaan we op verkenning.
Whitby is zeer pittoresk en toeristisch. We bezoeken de Kerk van St Mary’s en de erbij horende abdij ruïne. In het oude stadsgedeelte staan snuisterijen winkeltjes op elkaar gepakt. Zelf vind ik na wat snuisteren een leuk boek in een tweedehands bookshop. Ook een kipper kopen in de haringrokerij staat – op aanraden van Dolf- op het programma. Zeer lekker die vers gerookte kippers ! Eén nadeel echter, ze houden blijkbaar niet van Fosters Lager, want ze blijven er nog de ganse namiddag in rondzwemmen. We sluiten af met kip met paddenstoelen en een concert aan boord van Zwerver. Onze Hollandse buren laten we meegenieten van Peter Koelewijn.

24 – 25 juni

Op donderdag 24 juni verlaten we omstreeks 11 u Lowestoft met bestemming Grimsby. Absoluut geen wind en een zeetje als een spiegel. ’t Begint weer al goed, maar Zwerver is toch een ‘gecamoufleerde’ motorzeiler – dus vooruit met de geit. ’t Voordeel van zo’n plat zeetje is natuurlijk dat we bijzonder goed opschieten. Ter hoogte van de hoek van North Foreland besluiten we dan ook maar meteen door te steken naar Whitby. 10° opsturen en klaar is kees. Opeens is de vitesse er uit, de snelheid loopt terug naar 4 knopen. Tot bovenmaat van ramp hebben ze nog één of ander werkplatform net voor onze neus gelegd. Zoveel water aan alle kanten en dat moet hoognodig net op onze koers ! Als we (zo weinig mogelijk) koers verleggen om al hun brol te omzeilen, worden ze toch nog nijdig omdat we binnen de 500m van hun installatie komen – zeveraars. Om de moraal wat op te peppen steken we een cdje in. Na een schijfje Duitse marsmuziek, CCR en dixieland is de snelheid terug opgelopen tot een acceptabele 5,7 knopen. We worden getrakteerd op een schitterende zonsondergang en gaan tevreden de nacht in. Jules neemt de eerste wacht. Uiteindelijk zijn we 27 uur onderweg als we Whitby binnenlopen – ’t wa tiet dat tuut wa. Wat pints en een steak pie later, vallen we als een blok in slaap.

22 en 23 juni 2010

Op dinsdag 22 juni kunnen we eindelijk vertrekken. Na een week van veel te harde wind, is er nu helemaal geen wind meer. Na zolang wachten mag een mens echter niet klagen. De motor moet bij en maakt overuren. Wanneer we na een dikke 15 u varen Lowestoft bereiken, vinden we de haveningang pas na heel wat zoeken – niet eenvoudig met de zon in je ogen en wanneer je niet weet waarnaar je moet kijken. Nu, ondertussen zijn we weer ervaringsdeskundige geworden ;-)
Als we de marina binnenlopen ligt die weer eens vol wedstrijdboten – ik lijk hierop een patent te hebben. Nu is het de Round Britain & Ireland race die hier neergestreken is.
Toch vinden we nog een open plekje om onze Zwerver in te wringen, we hebben zelfs elektriciteit.
Nog rap een hapje gaan eten en dan een wedstrijdje om ter eerst in slaap vallen – over de uitslag zijn we het niet eens.
De woensdag gebruiken we met wat rond kuieren in Lowestoft. Heel veel valt hier niet te beleven, maar we vervelen ons niet. En dorst dat we hebben ! De meeste pubs durven we niet in, want die zitten afgeladen vol Engelse voetbalsupporters.