zondag 10 juli 2011

Zaterdag, 9 juli

Het weerbericht ziet er goed uit : (W)SW 4 – mer belle à peu agitée – weinig kans op neerslag en mooie opklaringen in de namiddag. Meer moet dat niet zijn – alleen de ‘pitten’ waren niet voorzien. Vraag me niet waar ze vandaan kwamen, maar ze waren er!
9u lang rollen we van boord tot boord en waggelen we als een zatte eend en met veel ‘issebochten’ naar ons doel. Wat zeggen de tegenstanders van onze edele sport ook weer : “zeilen is de minst comfortabele manier om ergens te komen, waar je toch niet wilt zijn” ? Soms – uitzonderlijk – hebben ze toch – een heel klein beetje – gelijk.
En dan zijn we in Le Havre – we liggen stil – rust – silence – peace at last.
Tijdens de ‘sundowner’ beslissen we om morgen namiddag naar Trouville te varen. Ook Honfleur zetten we nog op het programma voor we de Seinebaai verlaten. Of we daar ook nog internet zullen vinden, is de vraag. Het zou dus wel een tijdje kunnen duren voor we ons volgend verslag online krijgen.

vrijdag 8 juli 2011

We bestellen de oesters in de welbekende ‘garage’ en vragen aan de jonge dame hoe we die moeten openen. Haar demonstratie lijkt op een passage uit een misdaadroman : mes er in duwen, draaien en vervolgens met één doorgaande polsbeweging de sluitspier over snijden ! Dolf gebruikt voor deze laatste beweging een afzonderlijk patattenscheldertje en mij lukt het ook best op deze manier. Na enige moeite krijgt Jenny haar eerste oesters naar binnen en vindt ze best eetbaar-in ’t vervolg zullen er dus minder over zijn voor ons.
Tot vrijdag staat er slecht en winderig weer op het programma. Om nog wat van de streek te zien nemen we op donderdag de bus naar St Martin Varreville (nabij Utah Beach) en Carentan. Het wordt een leuk uitstapje, hoewel we van tijd tot tijd moeten gaan schuilen voor ferme regenbuien.

maandag 4 juli 2011

Maandag 4 juli

We blijven maar één nachtje in Cherbourg. Vandaag lopen we terug naar St Vaast.
Dolf en Christiane nodigen we uit aan boord van Zwerver, voor een oesterfestijn : les creux de St Vaast n°3. Jenny wil dit ook wel eens proberen en verkiest de boot boven het restaurant – binnenkort verslag van haar ervaringen.

Donderdag 30 juni

Op de laatste dag van juni, varen we naar Guersey. Omstreeks 9 u verlaten we Cherbourg. We hebben de stroom goed berekend en kunnen een 6 tal uur later al vastmaken aan de wachtsteiger te St Peter Port. Het is nog een paar uur wachten tot we over de drempel kunnen, maar we worden aangenaam beziggehouden met de manoeuvres van de aankomende jachten, die het havenpersoneel 6 rijen dik legt.
Eémaal binnen, rest er ons nog één taak : een Giant Cod&Chips verorberen in DE chippie van St Peter Port. Je wordt er door een stoïcijnse garçon bediend, alsof je op een klasse restaurant zit. En de Cod is inderdaad grooot en lekker.
Op vrijdag nemen we de bus voor ‘de ronde van Guersey’. We bezoeken het German Occupation Museum, wandelen langs de prachtige westkust, doen een terrasje – niets ontbreek om er een heerlijke vakantie uitstap van te maken.
Op zaterdag nemen we de ferry naar het eiland Herm en doen er de rondwandeling.
Herm is een prachtig, tropisch aandoend eiland, zonder verkeer en waar zelfs radio’s verboden zijn op het strand. Wat een rust !
’s Avonds leggen we de boten terug buiten de Victoria marina. We willen morgen een uur vroeger weg dan zou kunnen uit de jachthaven, om van de volle stroom mee te kunnen genieten tot Cherbourg.
Op 3 juni vertrekken we dan ook, volle vitesse terug naar Frankrijk. 13 knopen over de grond, zien we op een bepaald ogenblik op de gps verschijnen. Van een race gesproken zeg ! Toch maak ik nog een tactische fout, door dezelfde route te willen volgen als in het doorgaan. Hiermee kom ik rond Cap de la Hague in een tegenstroom terecht. Dolf die zich met de race naar buiten liet spoelen, neemt in geen tijd mijlen voorsprong – dedju, alsof ie anders nog niet rap genoeg is.
Net voor het aanlopen van Cherbourg, kruisen we nog Stressless – we wensen ze een goede reis over de VHF.