Dinsdag 14 juni
Aha, het weerbericht is goed – zeer goed zelfs : 3 tot 4 Bf bezeild, draaiend naar bakstag. De bulletalies worden ingeschoren, vallen en schoten van de halfwinder worden klaargelegd en om 9u gooien we de trossen los. Eenmaal op zee blijkt Aeolus er geen zin in te hebben, de voorzeilen kunnen opgedoekt blijven. Na eerst nog wat op en neer gewipt te hebben op een zwel die uit het westen kwam aandobberen , viel ook deze plat en werd het ‘mer ridée’.
Wanneer we na eerder rustige, ietwat saaie tocht Dieppe aanlopen, krijgen we een thuisgevoel. Van de eerste puf rook die uit de schouw van de ferry komt, worden de lichten op rood getrokken. We gebruiken de wachttijd om het grootzeil op te doeken en fenders en landvasten klaar te leggen. Nog is de ferry niet buiten. Als we de snelheid uit de boot halen horen we ineens een hels gejank. Eerst dachten we nog dat er op de ferry een of ander alarm was afgegaan, maar aldra zagen we, dat wij de oorzaak waren.
De schroefas was opnieuw uit zijn koppeling geschoten en de anode speelde een deuntje tegen de schroefas steun – over een thuisgevoel gesproken. Gelukkig is Den Dolf nog in de buurt om ons op sleeptouw te nemen. We roepen de ferry op om uit te kijken en de marina om ons aan te nemen bij aankomst. Heel de manoeuvre verloopt vlekkeloos. Ondertussen is het te laat voor reparatie – we borgen alles om verder leed te voorkomen en laten het verder voor wat het is.